Odpowiedzialność uczelni za bezczynność – najważniejsze orzecznictwo

W jednym z ostatnich artykułów zajęliśmy się odpowiedzią na pytanie, kiedy uczelnia może odpowiadać za bezczynność na podstawie KPA. Dziś przychodzimy z praktyczną stroną tego tematu i omawiamy istotne wyroki Sądów Administracyjnych, jakie zapadły właśnie w sprawach dotyczących bezczynności. 

Dostęp do informacji publicznej

Rektor znanej Uczelni publicznej dopuścił się częściowej bezczynności w rozpoznaniu wniosku o informację publiczną, co stanowiło naruszenie przepisów u.d.i.p. Bezczynność ta nie miała charakteru rażącego, skutkiem czego organ zobowiązano do rozpatrzenia wniosku w wyznaczonym terminie bez kar finansowych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie stwierdził, że Rektor Uczelni dopuścił się bezczynności w rozpoznaniu wniosku o udzielenie informacji publicznej jednak stwierdził, że bezczynność ta miała miejsce bez rażącego naruszenia prawa.

Dostęp do informacji publicznej

Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził, że informacje na temat ilości i miejsca zamieszkania studentów pobierających naukę na prywatnej uczelni nie są informacjami publicznymi.

Do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie trafiła sprawa dotycząca odmowy udostępnienia osobie fizycznej statystyki - liczby studentów uczelni wg. powiatu zamieszkania. Odmowę w przedmiocie tego wniosku wydał rektor, informując, że informacje tego typu nie stanowią informacji publicznej, lecz pozostają do dyspozycji szkoły wyższej. Uczelnia w odpowiedzi na skargę nadmieniła, że szkoła wyższa, której rzekoma bezczynność została zaskarżona, jest podmiotem prywatnym, wobec którego obowiązki udzielania informacji publicznej istnieją tylko w zakresie tych zadań, które wykonywane są w zakresie funkcji publicznych w trybie ustawy Prawo o szkolnictwie.

Sąd zauważył, że uczelnie niepubliczne są podmiotami zobowiązanymi do udzielania pewnych informacji, ponieważ wykonuje zadania publiczne. Ważnym jednak jest fakt, że uczelnia niepubliczna odmawiająca udzielenia informacji jest podmiotem samofinansującym się. Mając to na uwadze, informacje dotyczące studentów, ich miejsca zamieszkania czy innych szczegółów związanych ze strukturą kształcenia, mogą zostać uznane za informacje o walorze tajemnicy przedsiębiorstwa, ponieważ ujawniają rozmiary i zasięg prowadzonej działalności gospodarczej.

Sąd uznał, że stanowisko uczelni było zasadne.

Wyrok WSA w Szczecinie z 9 października 2024 r. (sygn. I SAB/Sz 142/24)

---

Wniosek o stypendium

Student złożył wniosek o stypendium, w którym występowały braki dokumentów. Uczelnia wezwała studenta do przedłożenia różnych dokumentów, aby następnie pozostawić wniosek bez rozpoznania. Nie wydano żadnej decyzji. Student złożył więc skargę na bezczynność Komisji Stypendialnej w przedmiocie wniosku o przyznanie stypendium socjalnego.

Uczelnia wskazywała, że nie było możliwe ustalenie dochodu przypadającego na osobę w rodzinie w związku z brakiem dokumentów. WSA w Gdańsku zobowiązał Komisję Stypendialną do rozpoznania wniosku. Stwierdzono przy tym, że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, gdyż zwłoka w załatwieniu sprawy trwała 15 miesięcy. Okazało się, że wniosek nie posiadał braków formalnych odnośnie do których wzywany był student. W podaniu były prawidłowo wymienione dane personalne wnioskodawcy i żądanie. Sąd uznał zatem, że w tej sytuacji powinna zostać wydana decyzja administracyjna – przyznająca świadczenie albo odmowna. Same braki w udokumentowaniu sytuacji materialnej rodziny studentki nie uzasadniały pozostawienia jej prawidłowo złożonego wniosku bez rozpoznania.

Wyrok WSA w Gdańsku z 10 stycznia 2025 r., III SAB/Gd 236/24.

Skreślenie z listy studentów

Student wystąpił do Rektora Uniwersytetu z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji Prorektora ds. Studenckich Uniwersytetu Gdańskiego w przedmiocie skreślenia z listy studentów. Wniosek wpłynął do organu w dniu 2 listopada 2021 r. Następnie pismem student wniósł do Rektora ponaglenie na niezałatwienie w terminie sprawy z powyższego wniosku. Wniosek studenta powinien być rozpatrzony w terminach określonych art. 35 § 1-3 k.p.a. Tymczasem Rektor wydał decyzję w sprawie dopiero w dniu 20 czerwca 2023 r., po wniesieniu przez skarżącą skargi na bezczynność organu do sądu administracyjnego.

Sąd z urzędu wymierzył natomiast organowi grzywnę w wysokości 1500 zł.

Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 9 listopada 2023 r., III SAB/Gd 160/23

---

Odwołanie od decyzji

Uczelnia w dniu 30 października 2018 r, studenta z listy w związku z nieuzyskaniem zaliczenia semestru w określonym terminie. W dniu 6 grudnia 2018 r. student złożył odwołanie od decyzji, a następnie wobec braku reakcji na ponaglenie złożył bezpośrednio w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gdańsku skargę na bezczynność Rektora Uczelni w przedmiocie rozpoznania jego odwołania od decyzji.

Biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy Sąd uznał za właściwe przyznanie skarżącemu sumy pieniężnej w wysokości 5000 zł. Na określenie wysokości sumy pieniężnej ma wpływ przede wszystkim rażące wielomiesięczne przekroczenie terminu do rozpoznania odwołania. Ponad to uczelnia nie przekazała skargi do sądu w terminie. Zachowanie organu, polegające na tak znacznym okresie "przetrzymania" skargi do sądu administracyjnego, w zestawieniu z długotrwałością postępowania odwoławczego świadczy o istotnym problemie organu w zakresie przestrzegania terminów wynikających z k.p.a. i p.p.s.a.

Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 4 sierpnia 2022 r., III SAB/Gd 54/22